Mennone Desiderio redentorista

Mons. Desiderio Mennone (1764-1825). – Italia.

Mons. Desiderio Mennone (1764-1825).

Nacque in Mirabello, diocesi di Baiano, provincia di Campobasso. Nacque nel 1764, professò nel 1779, fu rettore del Collegio di Benevento; nel 1824 fu nominato Vescovo di Lacedonia.

Nel giorno 12 aprile 1825, colpito da forte puntura, Monsignor Mennone passò a miglior vita in Lacedonia, a 61 anni d’ età.
Morì nelle fatiche apostoliche, acclamato da tutto il popolo come Pastore Santo e vigilante.

Il terzo giorno dopo la morte il corpo era ancora flessibile, e diede sangue come fosse tuttora vivente.  (P. Francesco. Alfano)

Nella Casa di Pagani si conserva un bellissimo grande ritratto con queste parole:

«Effigie Desiderii Mennone ex C. SS. R. Episcopi Laquedoniensis qui mortalem hanc vitam cum beata immortalitate commutavit die 12 Apr. 1825. Laquedoneas, ubi quiescit in Domino.»

Esimio fu per santità e dottrina. Visse da povero e penitente e pieno di carità verso i poverelli.
Evangelizzò colle Missioni tutta la Diocesi. Fece molte profezie che si avverarono e molti miracoli che attestarono la di Lui santità.

Altre iscrizioni

1. Ex chronica Episcoporum civitatis Laquedoniae.

Desiderius Mennone, Oppiduli Mirabelli, Bojanae Diocesis, ex X. SS. R., consacratus fuit a Leone; die 26 Maji 1824 secundam renunciationem. Appulit hanc Cathedralem die VII Julii inter magnificos plnsus etc. – Diocesim cum Missionariis suae Congregationis peragravit, nec laboribus pepercit. – Fuit Praesul valde conspicuus omnium, singularumque virtutum, nec unquam pauperibus … negavit.
Pauper et poenitens vixit. Omnibus omnia factus, oppressis adiuvit; multa profetavit et signa Sanctitatis ostendit; propter vulgo Sanctus consalutatus erat.
De sui oris facundia efficaci quid eloquor? Etenim fuit admirabilis. Attritus laboribus et aegrotans oleum sanctum consecravit, aliasque functiones hebdomadae majoris peregit.
Pleuritide correptus obiit die 12 aprilis anno Jubilei 1825. Sedit menses 9, dies 5, aetatis suae 61 anno mortuus est etc.

_________

2. Ex regesto IV° Defunctorum paroeciae sub fol. 71.

Die decima secunda Aprilis 1825.
Ill.mus ac Rev.mus D.nus Desiderius Mennone terrae Mirabellae, Prov. Molisen, vulgo Campobassi, ex C. SS. R. a Leone XII creatus in die 26 Maji Episcopus huius civitatis.
Vita, fama, sanctitate ac doctrina eximius per menses decem et dies octo hanc Ecclesiam summa prudentiae laude rexit, et hoc pauco tempore, exemplis et mellifluis suis concionibus in populo mores restitut.
Propter magnos labores Missionis, quam ex suo adventu peragere curavit a pleura correptus, patientissime ac propemodum angelicis moribus in Domino quievit, aetatis suae annorum sexaginta unius (61), susceptis  S. Ecclesiae Sacramentis.
Multa mirabilia in vita et post mortem peregit, praesertim quod mihi Archipresbytero Solazzi post praeceptum coram suo Vicario Generali D.no Leonardo Todisco Grande et quinque aliis testibus, transactis horis 42 suae mortis nonnullas guttas vivi sanguinis dedit.
Eius corpus sepultum fuit in privato Conditorio prope januam Ep.lis Palatii, lugentibus populis: exequiis peractis ab Ill.mo et Rev.mo Nappi Asculano Episcopo.

(Documenti forniti da Mons. Arciprete Monaco e dal Can. D. Gaetano Gentile nel 1932 ).

__________________________
Profilo tratto da
Biografie manoscritte del P. S. Schiavone
– vol.1 Pagani, Archivio Provinciale Redentorista.
__________________________

Mons. Desiderio Mennone, redentorista nativo di Mirabello di Boiano in provincia di Campobasso, fu vescovo di Lacedonia per appena un anno, ma dimostrò uno zelo instancabile, che tutti, sacerdoti e popolo, seppero apprezzare.
Mons. Desiderio Mennone, redentorista nativo di Mirabello di Boiano in provincia di Campobasso, fu vescovo di Lacedonia per appena un anno, ma dimostrò uno zelo instancabile, che tutti, sacerdoti e popolo, seppero apprezzare.

__________

Vai alla pagina delle Biografie di Redentoristi